میدونید دخترا اگه جوونید و سنتون کمه از الان رو مهارت های ارتباطی و آداب معاشرت تون کار کنید با همه خوب باشید عصبانیت تونو بروز ندید نذارید کسی از احساستون چیزی بدونه خویشتن دار باشید واکنش لحظه ای نداشته باشید یه طوری باشید همه از خانمی تون تعریف کنن ذکر خیرتونو بگن حتی وقتی دیگه کنارشون نبودید. یه بار یکی از بچه های دانشگاه حرفی رو به من زد که من خیلی دیررررر (تازه دوساله) که معنی حرفشو فهمیدم به من گفت :"زندگی آینده ی یه دختر بسیار تحت تاثیر ارتباطاتشه"
این مهارتها نه تنها سر کار و تو اجتماع کمکتون میکنه موفق تر باشید بلکه بعدها تو زندگی شخصی میشه مهارت ارتباط با شوهر و خونواده ی شوهر !
میدونید خواهر کوچیکه ی من با پسر خوب و به نسبت پولداری ازدواج کرده ولی از اونجا که خیلی بچه و باید اعتراف کنم بی اعصابه و بلد نیست با یه مرد چطور رفتار کنه مدام در حال قهر کردن و پرخاش کردنه، نه اینکه قهر کنه بیاد خونه ی ما ها ، نه قهر که حرف نزنه ... میدونید اگه بلد بود که موقع عصبانیت سکوت کنه و کمی صبور باشه اگه میدونست با زبون خوش میتونه مشکلاتشو حل کنه مطمئنا زندگی بهتری داشت . میدونید یه سری چیزا و آدم ها حرمت دارن وقتی حرمتش شکست دیگه فایده نداره..
حالا نه اینکه من که این حرفا رو میزنم خیلی خودم بلدم منم اگه متاهل بودم مطمئنا همین طوری -مثل خواهرم -رفتار میکردم همون طوری که الان تو سر کار و اجتماع هزار تا مشکل دارم ، چون این مهارت ها رو باید از بچگی یاد بگیری از مادرت و زن های دور و برت ...چیزی که مادر من هرگز نداشته سیاست های زنانه بوده پس تابلوه که خودشم تو زندگی با شوهر و فامیل و بچه هاش بی مشکل نبوده ، همین طور مادر بزرگم و احتمالا تمام زن های خاندان ما... مادر من هرگز یادمون نداد کمی سازگار با محیط باشیم نخواییم دنیا به خاست ما بچرخه ، مردمدار باشیم همه رو همون طوری که هستن دوست داشته باشیم و نخاییم تغییر شون بدیم نخواییم کنترلشون کنیم (نه اینکه دورو باشیم نه ،فقط مهربون باشیم)
این چرخه ی وحشتناک رفتارهای اکتسابی باید یه روز تموم بشه ! الان وقتی به دختر خواهرم نگاه میکنم به طرز وحشتناکی شبیه مادرش و ما (خاله هاش) و مادرمه..
میخام نصیحتتون کنم که" هیچ وقت دیر نیست از الان شروع کنید به یاد گرفتن لااقل وقتی دختر دار شدین میتونید شما بهش یاد بدید و این دور باطل رو بشکنید
باور کنید فقط رفتاره که باعث میشه آدم های دور و برتون براتون بمیرن!انتخاب کنید که دوست داشتنی باشید ، خودتونو دوست داشته باشید و از همه مهمتر الگوی خوبی برای دختراتون باشید ...
واقعا دوست دارم بدونم چرا مامانم به من اینارو یاد نداد ؟؟چرا الان هر کاری میکنم نمیتونم به جای این همه شعار دادن اینارو تو عمل انجام بدم؟؟
من که لالایی بلدم چرا خوابم نمیبره؟؟؟
عنوان شعری از فروغ فرخزاده،،،البته متاسفانه من اون "رسم افسونگری "رو نیاموختم .
من که بلدم ولی به نظر نمیاد آینده خاصی وجود داشته باشه که بشه این استعداد رو خرجش کرد :\
مطمئنی ؟؟ حتما خودت از این استعدادت استفاده نمیکنی دخترم
داباجم همیشه اینارو بهم میگه
باید بگم مامان من خیلی صبوره و خانواده ی بابا خیلی دوسش دارن اما من از اونجاییکه هم ته تغاری بودم هم یکی یدونه اصلا صبور و مهربون نیستم
دخترا همیشه شبیه مامانشون میشن پس من مطمینم توام مثل مامانت صبوری فقط شاید کم تر از مامانت که اونم به خاطر سنته
منم تقریبا یک ساله که یاد گرفتم صبور باشم صبا البته بعد از اینکه همه چی رو به طور وحشتناکی بهم ریختم و نگاه کردم با بی قراری بی خودم با صبر کمم باعث شدم جایگاهم از پله صد به منفی یک برسه
منم باید یاد بگیرم خویشتن دار تر باشم
کاملا موافقم ، من خودمم قبلا خیلی لوس و ناز نازو و قهر قهرو بودم ولی الان یه مدته حدودا 7 ،8 ماهه س که کلی تغییر دادم و سعی کردم صبور باشم ، خدا رو شکر توی محیط کاریم کلی به نفع م شده ! توی جمع دوستهامم همینطور ... واقعن خوبه که آدم صبور باشه ، زیاد هم توی هر چیزی وسط جمع اظهار نظر نکنه ! یه خرده ساکت و خویشتن دار بودن و صبور بودن واقعا واسه هر دختری لازمه.
آفرین دقیقا
ولی من نمیدونم چرا انقدر حرف میزنم
ولی بعصی از همکارام برعکس بسیار با سیاست هستن خیلی دلم میخاد اینجوری باشم منم
از کجا شروع کنم به نطرت؟؟
آخ که من عاشق این پستت شدم
من مامانم خیلی زنه ساده و مهربونی هست؛)هیچ سیاست زنانه بلد نیست؛من نمی گم خیلی خیلی بلدم ولی بازم از مادرم خیلی بهترم؛)
به ما که هیچ کسی نبود درس زندگی بده هیچ کسی؛فقد تا بوده این بوده که توقع بیجا ازمون داشتن؛خیلی بیجا؛خیلی خودخواهانه؛(
پستت یکم منو به فکر برد؛خصوصا که خودم زیاد در این مورد مطلب میخونم جدیدا
میگم اگه تو این مطالبی که میخونی مطلب خوبی بود و کمک کرد به من بگو بخونم من واقعا نیاز دارم