از آنچه خوانده ام _6

واقعیت این است که من هرگز عاشق نشدم .خجالتی تر از آن بودم که در هفده سالگی به دختری نگاه کنم چه رسد به این که عاشقش هم بشوم.من حتا وقتی با لیلا، خواهرم، حرف میزدم نمی توانستم توی صورتش نگاه کنم.نمی دانم این خصلت عوضی از کجا به من رسیده بود اما هر چه بود همیشه از آن رنج می کشیدم . من هرگز دانشگاه قبول نشدم ؛ نه رشته ی مهندسی برق ، نه رشته ی فلسفه و نه هیچ رشته ی دیگری.با این حال همیشه دوست داشتم بروم دانشگاه .سینما را هم دوست داشتم گرچه پدرم همیشه مخالف سینما رفتن من بود.با این حال من سه بار پنهان از پدرم سینما رفتم.هر سه بار در چهارده سالگی ام و در یک هفته.آن هم برای تماشای فیلم زنده باد زاپاتا .عاشق بازی مارلون براندو در این فیلم بودم..............دیگر هرگز نرفتم سینما . نه به دلیل مخالفت پدرم ، بلکه به این خاطر که من در شانزده سالگی در جنگ کشته شدم .

#بهترین شکل ممکن _#مجموعه داستان #مصطفی مستور _# #نشر چشمه _#چاپ اول پاییز 95

احساس میکنم دارم عاشق مصطفی مستور میشم!