حقیقتش اینه که الان حالم خوب شده طی دو هفته ی گذشته داشتم از دلتنگی و ناامیدی مطلق میمردم نه اینکه بمیرم داشتم زجرکش میشدم ... دنیا با تموم بزرگی ش داشت رو قلبم سنگینی میکرد و روبروم فقط یه سیاهی میدیدم یه سیاهی مطلق...شبها خواب دوران مدرسه و بچه های اون دوران رو میدیدم از خواب بیدار میشدم در حالی که داشتم از دلتنگی جون میدادم حاضر بودم تموم زندگی مو بدم تا برگردم به گذشته ...حسرت و پشیمونی داشت منو میکشت، یه چیزی داشت از دستم میرفت .... در حقیقت من بدون اینکه متوجه باشم تو این سالهای اخیر داشتم از یه مرز یا یه پل میگذشتم بعد یهو یه تلنگر کوچولو باعث شد سر برگردونم و ببینم یه جای دیگه م و پشت سرم یه پل ویران شده است ... طی دو هفته ی گذشته من تازه فهمیده بودم چه اتفاقی افتاده من اون ور پل وایستاده بودم و زار میدم برای پلی که ویران شده برای تموم چیزهایی که اون ور پل مونده بودن و دیگه مال من نبودن دیگه نداشتمشون من میخاستم برگردم حتی اگه شده یه لحظه ...میفهمین ؟؟ حتی اگه شده یه لحظه!
نمیتونید حال خرابمو تصور کنید هیچ کس نمیتونه... قلبم داشت له میشد میخاستم که بمیرم نمیخاستم زندگی کنم ...
مثل درختی که ریشه هاش داشت خشک میشد بودم...
شاید پیر شدن همینه، اینکه ریشه هاتو از دست بدی و شروع کنی به خشک شدن ...
دیگه چیزی به گذشته پیوندم نمیده من از یه "عصر " گذشتم و به یه " عصر جدید" وارد شدم به "عصر یخبندان" !
(عنوان جمله ای از کتاب زندگی در پیش رو رومن گاری و ترجمه ی لیلی گلستان است!)
یه مدت نبودما دایی
این قدر دلت تنگ بود یعنی؟
خیلی خیلی بیشتر از این حرفا
در کلمات نمیگنجید
منم چند وقت پیش اینجوری شده بودم
جرقه ش هم یه عکس دسته جمعی از بچه های کلاس پنجم دبستانمون بود که یه بچه ها تو تلگرام برام فرستاده بود اون شب آخر شب گریه کردم واقعا دوست داشتم دوباره برمیگشتم به ده سالگیم همون شعر کودکی ده ساله بودم کتاب فارسی .زود تموم شد
صبا دوباره افسردم کردی
ببخشید میدونم چه حسه بدیه
صبا چه خوب به تصویر کشیدی حالت رو
ادم به همه چی عادت میکنه
مجبوره عادت کنه
میگی جون کندن یه مدتی جون کندن رو تجربه کردم:|
من اگه میتونستم پیشت باشم میگفتم شوماخر بشین پشت فرمون بریم دور دور:))
آخرشم یه رستوران توپ غذا میخوردیم:))) تا اینگونه از عصری به عصر بعد راه پیدا کنی:دی
آره واقعا هیچی به اندازه ی دوستای پایه ی شیطون خوب نیست
قلب واسه شکستنه ....یه بار میشکنه و دیگه راحت میشی ...میشی مثل همه
راستش نمیدونم نمیتونم قضاوت کنم من از منظر خودم به قضیه نگاه کردم ...
نه قلب واسه شکستن نیست
خب خدا را شکر . . . عبور از بحران بدون تلفات یه موهبته یا شانس یا نمیدونم ...
متاسفانه صرف ایرانی بودن ما برای ما کلی مشقت و اندوه به همراه داره ....باید باهاش کنار اومد ....
بدون تلفات؟؟؟
من پر از ترسم پر از نا امیدی... با یه قلب شکسته
Human تلفات از این بیشتر???
چه روزای سختی
حالا الان اوضاع روبراهه؟ با وضعیت فعلیت کنار اومدی؟
آره خوبم
ولی داشتم جون میکندم